سنتز نانو ذرات آهن صفر ظرفيتي در اين ايده مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به مشكلاتي كه در هزينه¬ي توليد اين ماده با استفاده از فرآيندهاي پيچيده داشت، همچنين مشكلات مربوط به جداسازي و نگه داري اين ماده، در اين ايده، از خاصيت مغناطيسي ذرات بهره گرفته شد و نانو ذرات از طريق كاهش در فاز مايع سنتز شدند. با توجه به اينكه سيالات مغناطيسي يا فروفلويدها، سوسپانسيون‌هاي كلوييدي از نانو ذرات مغناطيسي هستند كه نسبت به ميدان‌ مغناطيسي خارجي واكنش نشان مي‌دهند، اين امر سبب مي‌گردد كه محل قرار گرفتن اين محلول را از طريق بهكارگيري يك ميدان مغناطيسي كنترل نمود. اين نانوذرات بدليل خاصيت مغناطيسي‌شان به ظرف واكنشدر حين واكنش مي‌چسبند و به آساني جدا مي‌شوند؛ بطوري كه آنها مي توانند به راحتي شسته‌شده و مورد استفاده قرار گيرند. همچنين، سهولت واكنش، زمان كوتاه اين واكنش و انجام شدن واكنش در دماي محيط، باعث شد تا معايب اين سنتز، كه طولاني بودن فرآيند بود برطرف شود و در نهايت اين ماده با هزينه اي بسيار پايين سنتز شود.

اين اختراع براي حذف فلزات سنگين از آب توسط غشا استوانه اي و گرانول كيتوزان انجام يافته است. براي ساخت اين فرم ها از انحلال مرحله اي پودر كيتوزان در استيك اسيد 5% براي دستيابي به ژل كيتوزاني استفاده شد. پس از شكل دهي گرانول توسط دست و غشا استوانه اي توسط لوله ي شيشه اي ، آن ها در محلول سديم هيدروكسيد رسوب داده شد. پس از انجام آزمايشات روي محلول فلزات سنگين شامل 12 ppm سرب (II) ،16 ppm كادميوم (II) و15 ppm آهن (III)، درصد حذف فلزات سرب و آهن بالاي 99 % در 20 دقيقه بود ميزان درصد حذف متوسط كادميوم حدود 40 % در 45 دقيقه بود . علت آن رقابت بين سرب و كادميوم براي جذب روي كيتوزان است. آزمايشات ديگر در رابطه با احيا و بازيابي فرم ها طي دو سيكل احيا و استفاده ي مجدد پس از هر احيا بوده است. از آن جايي كه مقاومت غشا در برابر اسيد كمتر از گرانول ها است، غشا توسط محلول0.1 مولار سديم هيدروكسيد و گرانول ها توسط محلول 0.1 مولار اسيد سولفوريك احيا شده است. كه نتايج آن بيانگر حذف مناسب پس از اين عمليات است.